Jesteśmy kontynuatorem bogatych tradycji naszych przodków, którzy mieli znaczący wpływ na rozwój naszego regionu.
Kamienna Góra już przed wieloma laty postrzegana była jako miasto, w którym ogromną rolę odgrywało rzemiosło tkackie, a następnie szeroko rozwinięty przemysł włókienniczy. W średniowieczu na terenie podgrodzia pojawiło się tkactwo, jako wiodący rodzaj rzemiosła. Warunki naturalne sprzyjały uprawie lnu, a miejscowa ludność utrzymywała się właśnie ze sprzedaży produktów powstałych z jego obróbki.
Od XVI wieku produkcję włókienniczą organizowały cechy.
Wraz z rozwojem włókiennictwa powstawały również nowe specjalizacje zawodowe: tkacze sukna, tkacze płótna, barchannicy, prządki, czesacze lnu, folusznicy, farbiarze, czy też postrzygacze. W 1521 roku w Kamiennej Górze powstał cech płócienników, zrzeszający czterdziestu majstrów. W latach 1526-1617 w księstwie świdnickim nastąpił znaczny rozkwit gospodarczy. Zaowocowało to również rozwinięciem chałupnictwa tkackiego, umożliwiającego organizację na dużą skale skupu płótna i jego eksport poza granicę Śląska. Kamienna Góra stała się wówczas jednym z głównych ośrodków produkcji oraz handlu płótnem.
W XIX wieku na Dolnym Śląsku rozpoczęła się epoka rewolucji przemysłowej
Postęp techniczny wpłynął na rozwój przemysłu włókienniczego
i w tej dziedzinie najwcześniej zastosowano produkcję maszynową.
